Δύσκολη δουλειά να είσαι μαμά, αλλά εξίσου δύσκολη να είσαι μπαμπάς... και μάλιστα Super!
Παλιά επικρατούσε η άποψη και πεποίθηση πως ο πατέρας πρέπει να είναι σκληρός, αυστηρός, άλλοτε αυταρχικός και απόμακρος! Η μητέρα αναλάμβανε το νοικοκυριό και την ανατροφή των παιδιών plus εργατικές δουλειές, ενώ ο πατέρας είχε τον τίτλο του “κουβαλητή” του σπιτιού! Μόλις γυρνούσε “φορτωμένος” από τη δουλειά, έτρωγε και κοιμόταν! Το απόγευμα έβλεπε ειδήσεις και τις ελεύθερες ώρες του πήγαινε στο καφενείο! Υπήρχαν βέβαια, και ελάχιστες εξαιρέσεις!
Αυτό ήταν ένα “flash back” στο παρελθόν! Και επανερχόμαστε στο σήμερα! Οι καιροί έχουν αλλάξει και τα γονικά πρότυπα έχουν υποστεί σημαντικές βελτιώσεις! Υπάρχει αμοιβαία συνεργασία, αλληλοβοήθεια, αλληλεγγύη και αλληλοκατανόηση ανάμεσα στο ζευγάρι! Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο όταν εργάζεται η γυναίκα - μαμά! Αυτό συμβαίνει και όταν είναι στο σπίτι, καθώς γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό το πόσο δύσκολη και κουραστική είναι η ανατροφή και διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού -πόσο μάλλον περισσότερων- και πόση υπομονή, ψυχική δύναμη και αντοχή απαιτείται για να τα φέρει όλα εις πέρας!
Χαίρομαι πολύ που βλέπω στο δρόμο μπαμπάδες να κρατούν από το χέρι τα παιδιά τους και να συζητούν! Να τα πηγαίνουν βόλτες, εκδρομές, σε δραστηριότητες… να είναι ακούραστοι και πάντα πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν κάθε παράλογη επιθυμία τους! Σε αυτό, ωστόσο, βρίσκουν αντίθετες τις μαμάδες, οι οποίες αναγκάζονται να παίξουν τον ρόλο του τροχονόμου, στην προσπάθειά τους να “φρενάρουν” την ελαστικότητα των μπαμπάδων!
Όμως, οι Super - μπαμπάδες εργάζονται αδιάκοπα όλη την ημέρα! Όταν γυρίζουν κουρασμένοι από τη δουλειά, παίρνουν αγκαλιά τα παιδιά τους, δείχνοντάς τους την αγάπη τους και το πόσο σημαντικά είναι γι’ αυτούς! Δεν ξεκουράζονται λεπτό… Αντιθέτως, προτιμούν να παίξουν μαζί τους γαργαλητό, μαξιλαροπόλεμο, αεροπλανάκι, αλογάκι… Θ’ ασχοληθούν με το διάβασμα, θα κάνουν κατασκευές, θα κάτσουν να τους χτενίσουν τα μαλλιά, να τους βάψουν νύχια, να τους βάλουν κοκαλάκια (για όσους έχουν κόρες)… θα τσαλακώσουν την εικόνα τους, θα παίξουν με κούκλες, θα διαβάσουν παραμύθια με πριγκίπισσες και δράκους… θα χορέψουν, θα τραγουδήσουν, θα πάνε μαζί τους σινεμά… για ποδήλατο, για μπάσκετ, ποδόσφαιρο, στην παιδική χαρά!
Παράλληλα, βοηθούν τη μαμά στις δουλειές, αν χρειαστεί θα πλύνουν πιάτα, θα σκουπίσουν, θα σιδερώσουν, θα μαγειρέψουν (όσοι ξέρουν)… θα φτιάξουν ό,τι χαλάσει, θα φτιάξουν κάτι καινούριο (όσοι πιάνουν τα χέρια τους) και όσοι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν όπως μπορούν και με όποιον τρόπο ξέρουν, τη μάνα, τη σύζυγο, τη σύντροφο, την ερωμένη, τη γυναίκα που αγαπούν, σέβονται και εκτιμούν… Τη γυναίκα που τους πρόσφερε το μεγαλύτερο δώρο της ζωής τους!
Θα “μασήσουν” τα νεύρα τους και θα μαζέψουν όση υπομονή διαθέτουν για να συνετίσουν τα παιδιά τους και να επαναφέρουν την τάξη και την πειθαρχία! Θα βρουν λύσεις σε αδιέξοδα! Θα ανησυχούν δυο φορές περισσότερο από τη μαμά κάθε φορά που αρρωσταίνει το παιδί τους, αλλά θα πρέπει να δείχνουν δυο φορές δυνατότεροι για να γεμίσουν με θάρρος και αισιοδοξία και να γαληνέψουν την καρδιά της μάνας! Και παρά το γεγονός ότι είναι Super – μπαμπάδες πάντα θα νιώθουν ανασφάλεια κι ενοχές γιατί ακόμη κι αυτό δείχνει την τελειότητά τους! Μόνο οι μέτριοι δεν έχουν ανασφάλειες! Και οι σημερινοί μπαμπάδες μόνο μέτριοι δεν είναι!
 |
Ας τους εκτιμήσουμε λοιπόν, όπως τους αξίζει και όπως μας εκτιμούν κι εκείνοι! Ακόμη κι αν υπάρχουν εξαιρέσεις μη Super – μπαμπάδων, ας τους δώσουμε τον χώρο και τον χρόνο να γίνουν! Όταν υπάρχει θέληση, πάντα υπάρχει και τρόπος! |
___________________________________________________________________________________________________________________________
Πηγή: Γράφει η Εύη Χρήστου στο supermammasblog.gr